Planowanie przestrzenne a ruch zakładów górniczych

Polityka przestrzenna narzuca na gminy obowiązek sporządzenia planu miejscowego dla każdego terenu górniczego. W ramach takiego dokumentu określa się między innymi obszary, w których zabudowa jest niedozwolona lub dozwolona jedynie po spełnieniu ściśle określonych wymagań. Jest to szczególnie istotne z perspektywy inwestorów.

Zgodnie zaś z art. 6 ust. 1 pkt 15 Prawa geologicznego i górskiego, teren górniczy to przestrzeń objęta przewidywanymi szkodliwymi wpływami robót górniczych zakładu górniczego. Owe przewidywania określa się według pięciu klas. Klasa I oznacza niewielkie ryzyko powstania szkód górniczych na danym terenie, zaś klasa IV oraz V – największe zagrożenie intensywnymi skutkami eksploatacji górniczej.

Jakie znaczenie ma klasyfikacja terenu górniczego dla właściciela nieruchomości gruntowej?

Właściciel nieruchomości gruntowej znajdującej się na terenie górniczym powinien przed podjęciem planowanej inwestycji zasięgnąć informacji dotyczących planu miejscowego. Niestety w niektórych przypadkach wzniesienie budynku może okazać się niemożliwe. Dotyczy to w szczególności IV oraz V klasy według wspomnianej wcześniej klasyfikacji.

Należy mieć na uwadze, że po stronie inwestora spoczywa obowiązek odpowiedniego zabezpieczenia budynku. Najprościej mówiąc, musi on tak przygotować nieruchomość, aby jak najbardziej zminimalizować negatywne skutki eksploatacji górniczej, które mogą na niej wystąpić. Mimo że to on zobowiązany jest pokryć koszty takiego zabezpieczenia, to może on wystąpić z wnioskiem do zakładu górniczego o ich zwrot.